“], “filter”: { “nextExceptions”: “img, blockquote, div”, “nextContainsExceptions”: “img, blockquote, a.btn, ao-button”} }”>
De deur uit? Lees dit artikel over de nieuwe Outside+ app die nu beschikbaar is op iOS-apparaten voor leden! >”,”name”:”in-content-cta”,”type”:”link”}}”>Download de app.
Ik ben geen gewoonte gedreven persoon. Ik word elke ochtend op een ander tijdstip wakker. Soms ga ik naar de sportschool, andere dagen ga ik naar yoga. Zelfs mijn werktijden zijn gevarieerd. Afhankelijk van de dag kun je me na het eten aan het typen zijn of als eerste aankomen op het happy hour.
Het is dus geen verrassing dat ik heb gefaald als het gaat om het instellen van een meditatieroutine. Zoals, echt mislukt. Toen ik ’s ochtends probeerde 10 minuten vrij te maken voor meditatie (of het nu schreeuwend, stil of zingend is), heb ik het uiteindelijk overgeslagen. (Ik geef toe dat wat me na een slapeloze nacht vaak naar de yogales drijft, de late annuleringskosten zijn.) Maar ik heb nooit mijn onvermogen aangescherpt om tijd vrij te maken om met mezelf te settelen.
Een herkadering
Ik heb altijd overwogen dat meditatie 10 (lange) minuten nodig heeft. Ik weet niet zeker waar de willekeurige tijd vandaan kwam, maar het bleef hangen. Zeker, 10 minuten kunnen als niets voelen in het kader van de 24-uursdag. Maar tijdens mijn gehaaste ochtenden, middagen en avonden betekent 10 minuten tijd om de vaatwasser leeg te maken, vijf e-mails te beantwoorden of te luisteren naar “All Too Well (10 Minute Version) (Taylor’s Version).” Dus offer ik mijn meditatiebeoefening op voor deze andere taken of interesses. Maar de laatste tijd heb ik mijn benadering van meditatie heroverwogen – en wat het vereist.
Neeti Narula, een bijdrager van YJ, plaatst haar ochtendmeditatieoefeningen vaak op haar Instagram. In haar Reels bespreekt ze de uitdagingen om tijd vrij te maken om naar haar mat te komen. Dit verbaasde me. Ik had aangenomen dat Neeti, een ervaren yogaleraar, geen moeite had om tijd te vinden voor mindful oefeningen. In mijn hoofd was dat een probleem waar alleen niet-yogadocenten mee te maken hadden. De “flauwe” beoefenaar waarmee ik mezelf identificeer. Maar dat was niet het geval.
“Er zijn ochtenden waarop ik tegen de klok sta, wetende dat de kinderen elk moment wakker kunnen worden, en soms vraag ik me af of ik wel moet proberen te oefenen”, schrijft ze in een recent bericht. Ze gaat verder met de waarde die inherent is aan het vrijmaken van wat tijd om af te stemmen op haar lichaam en geest. Het is iets dat ik ook heb meegemaakt, toen ik, nou ja, gedwongen was om de tijd te vinden.
In een recente meditatieles die werd georganiseerd door de meditatiecoach van Balance, Ofosu Jones-Quartey, onthulde hij zijn eigen worstelingen om een consistente meditatieroutine aan te houden. Terwijl hij ons door de oefening leidde, herinnerde hij ons eraan dat afdwalende gedachten oké waren. Zelfspot was dat niet. Het in twijfel trekken van mezelf en mijn eigen relatie liet ik over aan de praktijk. Waarom hing ik zo aan een willekeurig nummer? Was er een andere manier om het aan te pakken?
“Voor mij is de vooruitgang de toewijding”, schrijft Neeti in een recent bericht. “Ik ben nooit een ochtendmens geweest, maar ik hou van de manier waarop mijn dag begint door contact te maken met mezelf, mijn leven heeft gevormd. Het begon allemaal met een plekje op mijn vloerkleed, een timer van 2 minuten op mijn iPhone en mijn adem.”
Ik volg mijn voorbeeld van Neeti. In plaats van het te beschouwen als een verplichting van 10 minuten om mijn lijst af te vinken, herformuleer ik het als een pauze van 2 minuten om te ademen. Ik hoef alleen maar 2 minuten in en uit te ademen. Dat kan ik.
Dit artikel verscheen voor het eerst in onze ledennieuwsbrief. Om deze e-mails te ontvangen en toegang te krijgen tot onbeperkte artikelen over Yoga Journal, Outside, Women’s Running en meer, kun je je hier aanmelden voor een Outside+-lidmaatschap.