“], “filter”: { “nextExceptions”: “img, blockquote, div”, “nextContainsExceptions”: “img, blockquote, a.btn, ao-button”} }”>

Onderzoekers hebben ontdekt dat het opzettelijk vertragen van uw ademhaling gedurende 20 tot 40 minuten per dag de productie van peptiden gerelateerd aan de ziekte van Alzheimer kan verminderen. De studie, eerder dit jaar gepubliceerd in Wetenschappelijke rapportenwordt verondersteld de eerste te zijn die de implicaties van gedragsverandering op de neurodegeneratieve ziekte onderzoekt.

Onderzoekers aan de Universiteit van Zuid-Californië, de Universiteit van Californië, Irvine en de Universiteit van Californië, Los Angeles, theoretiseerden dat een verschuiving in het reactievermogen van het zenuwstelsel, dat gewoonlijk wordt geassocieerd met oudere leeftijd, een rol kan spelen bij de ontwikkeling van de ziekte van Alzheimer.

Naarmate we ouder worden, is het normaal dat we een toename van onze stresstoestand (sympathische activiteit) en een afname van onze ontspanningstoestand (activiteit van het parasympathische zenuwstelsel) ervaren. De studie analyseerde of deze afname in verband kan worden gebracht met de ziekte van Alzheimer door hartslagvariabiliteit (HRV) te meten, een maatstaf voor hoeveel fluctuatie we ervaren in de tijd tussen hartslagen. HRV wordt gecontroleerd door het autonome zenuwstelsel.

Bij gezonde (en vaak jonge) individuen kan een hoge HRV een indicator zijn van een flexibel lichaam. Als je bijvoorbeeld tijdens een stressvolle situatie in de ‘vecht-of-vlucht’-modus komt en dan snel terugkeert naar een kalme toestand, is dat een indicatie van een hoge HRV. De onderzoekers testten of het vertragen van de ademhaling, waarvan bekend is dat het de HRV beïnvloedt, ook markers voor de ziekte van Alzheimer beïnvloedde.

Hoe onderzoekers het onderzoek hebben uitgevoerd

Onderzoekers verdeelden de 162 deelnemers in twee groepen. Het rapport bevat gegevens van de 54 jongere en 54 oudere deelnemers die bloedmonsters hebben gegeven tijdens de pre- en postinterventies van het onderzoek.

De eerste groep werd gevraagd om hun hartslagschommelingen te maximaliseren door middel van langzame ademhalingsoefeningen. In de loop van de vier weken durende studie oefenden leden van deze groep een van de vijf ademhalingscycli, elk tussen de 9 en 13 seconden per ademhaling. (Een inademing van 12 seconden zou bijvoorbeeld een inademing van zes seconden en een uitademing van 6 seconden omvatten.)

De tweede groep kreeg de taak om hun hartslagschommelingen te verlagen door middel van hun eigen “zelf gegenereerde” ontstressingsstrategieën. Voorgestelde benaderingen waren onder meer het in beeld brengen van natuurtaferelen, het luisteren naar rustgevende geluiden of het sluiten van hun ogen.

Beide groepen kregen de opdracht om ten minste één sessie van 20 minuten per dag aan oefeningen te doen. Elke groep registreerde realtime data tijdens de sessies door middel van biofeedbackmetingen. Onderzoekers documenteerden de basisgegevens van de deelnemers in de twee weken voorafgaand aan het onderzoek en noteerden ook hun metingen gedurende twee weken na het onderzoek.

Wat de studie van Alzheimer suggereert

Aan het einde van de studie ontdekten onderzoekers dat de groep die de langzame ademhalingsoefeningen beoefende, significant lagere niveaus ervoer van twee peptiden – 40 en 42 – die geassocieerd zijn met de ziekte van Alzheimer. De andere groep ervoer daarentegen hogere niveaus van die twee peptiden.

De auteurs van de studie suggereren dat het onderzoek “nieuwe gegevens” oplevert die een gedragsinterventie ondersteunen die de niveaus van amyloïde-bèta-peptiden verlaagt. Als aanvullende studies de resultaten repliceren, zou de langzame ademhalingsmethode een toegankelijke manier kunnen zijn om de kans op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer te verkleinen of het verloop ervan te vertragen, wat echt revolutionair zou zijn.