De exacte datum ontgaat me, maar de indruk die deze nacht op mij had zal voor altijd in mijn geheugen gegrift staan.

Het is eind december 2009 en ik ben 16 jaar oud, een junior op de middelbare school. Mijn ouders zetten me plechtig op de bank alsof ik het Halloween-snoep van mijn zus had gestolen in een poging om op Jimmy Kimmel te verschijnen. Als ik me deze ervaring herinner, zou ik willen dat dat het geval was geweest, want de volgende vier woorden veranderden de rest van mijn leven volledig.

“Fase 4 alvleesklierkanker.”

Mijn moeder, een zogenaamd gezonde 48-jarige vrouw, die slechts een paar maanden eerder een triatlon had voltooid, vertelde me nu kalm dat ze nog 3 tot 6 maanden te leven had. Ik probeerde mijn nacht door te brengen alsof er niets aan de hand was, maar ik ontkwam niet aan het onheilspellende gevoel van wat de toekomst voor mijn gezin in petto had.

Oud en nieuw kwam en ging en na talloze afspraken, CT-scans en procedures bleek chemotherapie de enige haalbare optie. Een behandeling die cellen in haar lichaam zou doden in de hoop de ziekte te overwinnen. Op de datum van haar eerste sessie deed mijn moeder me een belofte: ze zou nog een laatste kerst met haar familie doorbrengen.

Dag na dag, maand na maand begon deze eencellige mutatie, verergerd door de stam van chemotherapie, mijn levendige, meelevende en inspirerende moeder te veranderen in een omhulsel van de vrouw die ze vroeger was.

Bernadette Suzanne Wathey, de belangrijkste persoon in mijn leven, stierf op 26 december 2010 om 10 uur in haar huis in Phoenix, Arizona. Ze heeft een onuitwisbaar stempel gedrukt op deze wereld en in mijn hart.

Licht vinden in de duisternis

Deze verwoestende transformatie uit de eerste hand ervaren is het meest pijnlijke en destructieve wat ik ooit heb meegemaakt. Het bracht enkele van de donkerste momenten in mijn leven teweeg. Door mijn pijn om te zetten in groei en het licht aan het einde van de tunnel te vinden, ben ik zelfbewust en opmerkzaam geworden – misschien op een manier die geen andere gebeurtenis had kunnen doen. Mijn pad naar vrede, bewustzijn en zelfstudie is echter lang en verre van eenvoudig geweest.

Dat pad begon met de kans om naar Bali, Indonesië te reizen als onderdeel van mijn graad in theaterkunsten aan de Arizona State University. Een onderdeel van de training was yoga – iets waarvan ik me voor mijn reis bewust was, maar dat ik grotendeels beschouwde als een vorm van verheerlijkt stretchen. Maar in de loop van 40 dagen draaide ik, ik vouwde en ik ademde, maar er begon iets anders, iets dat onbegrensd belangrijker was, te veranderen: mijn geest.

Het moment dat het allemaal veranderde

Tijdens een ochtend Hatha yogales, toen de zon boven de horizon gluurde en de rest van de wereld begon te ontwaken, veranderde er iets in mij en gaf ik mezelf eindelijk toestemming om te doen waar ik me al zo lang tegen verzette: rouwen. Toen ik over deze ervaring nadacht, kwam mijn louterende bevrijding voort uit een bewustzijn van mijn adem. Terwijl ik door de ervaring ademde, gaf ik mezelf toestemming om het trauma van mijn verleden op te lossen en mezelf open te stellen voor de schoonheid van het heden.

Hier was ik, een heel jonge volwassene omringd door mensen, zo’n 2 tot 3 keer zo oud als ik. Toen ik mijn trauma emotioneel en fysiek uitte, werd ik met open armen begroet door een liefdevolle en koesterende gemeenschap. Het was die dag dat het zaad van acceptatie, opmerkzaamheid en empathie diep in mijn ziel geworteld was, en dat ik de heilige intelligentie herkende die in ons allemaal aanwezig is.

Yoga heeft mij gevonden

Er wordt vaak gezegd dat yoga je vindt, en dat je aangetrokken wordt door het fysieke, maar terugkeert voor het mentale. De bewuste beoefening van yoga heeft niet alleen deuren voor me geopend, het heeft me ook laten zien welke ik moet sluiten. Het heeft me een steeds veranderende spiegel gegeven om mijn drishti in te hangen en een klankbord voor dagelijkse persoonlijke reflectie. Mindfulness is in mijn eentje verantwoordelijk voor waar ik nu ben, het voegt betekenis en vervulling toe aan wat ik kies om te doen en is van het grootste belang geweest in mijn vermogen om dingen te leren accepteren – zelfs de moeilijkste en meest verwoestende.

Yoga heeft niet alleen mijn leven gered, het heeft me ook laten zien hoe ik moet leven. Zoals Eckhart Tolle schreef in De kracht van nu: “Als je de binnenkant goed doet, valt de buitenkant op zijn plaats. Primaire werkelijkheid is binnen, secundaire werkelijkheid buiten.”

Afhaallessen

De kracht van de geest gaat met sprongen verder dan wat we momenteel voor mogelijk houden, en – ongeacht de externe omstandigheden, is het mogelijk om bewust een bewust, authentiek en aanwezig bestaan ​​te creëren. Wanneer je bewust, opzettelijk bewust, van het huidige moment wordt, ben je in staat om te leren ervaren wat is, en te herkennen wat misschien nooit meer zal gebeuren. Elke ervaring die je hebt, kan je laatste zijn. Waarom niet doen wat je altijd al hebt willen doen? Waarom begin je geen gesprek met dat schatje aan de andere kant van de kamer? Ga doen wat het ook is, want je hebt geen idee wat de toekomst in petto heeft.

Er is geen beter moment om te beginnen dan het heden. Beperk jezelf niet met een beperkende overtuiging gebaseerd op angst vermomd als praktisch. Door alle kwelling en zelfvernietiging heen heeft yoga voor mij een ruimte gecreëerd om een ​​leven te leiden waar mijn moeder trots op zou zijn geweest, en het heeft me een platform gegeven om anderen te helpen op een manier die ik zelf hard nodig had.

Zink in het heden met Kevin’s Mindfulness 365 eBook van Synchronicity Yoga. Een jaar van dagelijkse bruikbare aanwijzingen, activiteiten en meditaties om je te helpen een gelukkig, gezond en bewust leven te leiden. Lees hier meer.

—

Kevin Wathey is een ex-atleet, acteur en yoga-instructeur die momenteel in Scottsdale, Arizona woont. Hij is de eigenaar van Synchronicity Yoga (@SynchronicityYoga), die hij heeft opgericht om anderen te helpen hun hoogste potentieel te bereiken door bewust en authentiek te leven. Je kunt Kevin vinden op een van zijn jaarlijkse internationale retraites, op festivals door het hele land of door zijn avonturen met zijn hond Lokah te volgen op Instagram @KevinWathey.