“], “filter”: { “nextExceptions”: “img, blockquote, div”, “nextContainsExceptions”: “img, blockquote, a.btn, ao-button”} }”>

Er is geen openlijke correlatie tussen herstellende yogapraktijken en Black History Month. Maar misschien zou het er wel moeten zijn. Ik weet gewoon dat ik als zwarte vrouw moe ben.

Ik ben het beu om het ene nieuwsbericht na het andere te bekijken van mensen wier huid – zo bruin als de mijne – ervoor zorgde dat ze per ongeluk en met opzet werden mishandeld, verwond en gedood.

Ik ben het beu om alles te doen wat ik kan om een ​​gevoel van innerlijke stabiliteit te creëren in een samenleving waar er geen troost lijkt te zijn voor iemand zoals ik.

Ik ben het zat om te proberen alles te doen wat nodig lijkt om financiële zekerheid te vinden en het daaruit voortvloeiende gemak dat het mijn lichaam brengt.

Ik ben de verwachting van zwoegen beu. Ik heb nooit iets anders gehad dan hard werken dat voor mij model stond – hard werken in een speelveld waar het recht op veiligheid, comfort en rust nooit gelijk is geweest.

Ik ben moe.

De verbinding tussen rust en geestelijke gezondheid

Deskundigen hebben de correlatie tussen rust en geestelijke gezondheid al lang begrepen. Wanneer we rusten, wordt het parasympathische zenuwstelsel ingeschakeld en zorgt het voor een effectievere spijsvertering, genezing en herstel. Als we niet rusten, zien en voelen we de effecten.

Deze effecten vormen onevenredige uitdagingen voor zwarte vrouwen. “Afro-Amerikaanse vrouwen ervaren stress en gezondheidsnadelen vanwege de interactie en multiplicatieve effecten van ras, geslacht, klasse en leeftijd”, aldus een studie gepubliceerd in Advances in Nursing Science.

Zwarte vrouwen zoals ik zijn overwerkt en onderbetaald. We worden waarschijnlijk zieker en sterven daardoor eerder, maar onze doktoren geloven ons niet als we zeggen dat het niet goed met ons gaat. Toch blijven we aandringen.

In Herstellende yoga voor etnische en op ras gebaseerde stress en trauma’s, bespreekt dr. Gail Parker ‘Sojourner’s Syndroom’, een soort inspanning om met stress om te gaan die uiterlijk moeiteloos lijkt, maar onze innerlijke strijd verbergt. Ze bespreekt ook het John Henryisme, dat letterlijk jezelf dood werkt. Het is een adaptief gedrag dat we gebruiken in een poging om onze omstandigheden te beheersen door middel van bovenmenselijke prestaties.

Parker suggereert dat rust ons kan helpen afstand te nemen van die ongezonde coping-mechanismen. Rust helpt ons ook een deel van het lijden te verlichten dat het gevolg is van raciale verwondingen, de schade die we allemaal lijden als we getuige zijn van onrecht.

Rust herinneren

Tijdens het leiden van een recente Restorative Yoga lerarenopleiding, kwam het bij me op dat ondanks al het prediken dat ik doe over rust, met name de stillere praktijken van zelfonderzoek en diep luisteren, ik nooit echt rust zoek tenzij ik op de mat lig. Ik heb het te druk met doen. Ik heb niet geleefd in het volledige potentieel van rust.

De hele dag talloze opties overwegen – welke projecten moeten van de lijst worden geschrapt en hoe ze het beste kunnen worden uitgevoerd – kan leiden tot een gevoel van overweldiging, vooral in een toch al angstig en/of overwerkt lichaam. Ik werd eraan herinnerd dat het tijd is om wellness te onthouden. Om te onthouden om de zorgen en coping-mechanismen een tijdje neer te leggen en terug te komen naar dat gevoel van kalmte, overgave en vastgehouden worden. Om te onthouden dat je voorouders talrijker zijn dan je angsten, en dat die geliefden je leiden. Om te onthouden om in het heiligdom van je oefenruimte te leunen, of het nu een bank, yogamat of buiten is. Om te onthouden waar je bent en om de aarde onder je te voelen.

Herinneren aan welzijn is weten dat u zich op dit moment in een ruimte van keuze bevindt. En die keuze kan rust zijn. Die keuze kan minder zijn.

De kunst van minder doen

Het is een kunst om minder te doen. Het gaat er niet om de hele tijd niets te doen. Het is geen malaise. Het gaat er niet eens om meer uitgerust te zijn om productiever te zijn. Het gaat om het cultiveren van het begrip dat we beter in staat zijn tot diepe menselijke verbinding en in onze authenticiteit zijn als we uitgerust zijn.

Dus heb ik mijn leven teruggebracht tot de essentie. Dit leek op quality time doorbrengen met een kleine groep vrienden van hoge kwaliteit, of je nu samen boodschappen doet of buiten zit te lunchen. Ik verhoogde de tijd die ik met familie doorbracht door een vaste wekelijkse toezegging te doen om iets met hen te doen. Ik besloot om alleen vanuit huis te werken om mijn tijd in het verkeer te verminderen.

Terwijl ik vinyasa yogastijlen vijf dagen per week beoefende, en Yin en Restorative slechts twee keer, verhoogde ik de meer rustgevende oefeningen tot vijf dagen per week terwijl ik er een of twee vinyasa-lessen aan toevoegde. Ik begon ervoor te zorgen dat ik meer oefen dan dat ik lesgeef, zelfs als dat betekent dat ik ’s middags Savasana moet toevoegen (wat meestal het geval is).

Elke dag breng ik bewust tijd buiten door. Als het regent, zit ik onder het terras en geniet van de zegen. Als het warm en vochtig is, wat vaak het geval is waar ik woon, loop ik blootsvoets door het gras en neem ik de tijd om de zon mijn wangen te laten strelen.

Toen ik besloot net genoeg mee te nemen in het leven – niet meer en niet minder – verloor ik veel vrienden van wie de levensstijl niet meer overeenkwam met de mijne. Ik verloor klanten die mijn grenzen niet respecteerden. Ik verloor de verbinding met lesgeven in een studio, hoewel ik een hele wereld heb gewonnen door online les te geven. En ik heb zoveel tijd gewonnen.

Voor de toevallige waarnemer lijkt mijn leven misschien heel klein. Maar door minder te doen, heb ik toegang gekregen tot meer – van mezelf, mijn adem, mijn aanwezigheid en mijn vrede. Ik begon effectief ruimte te maken om tot rust te komen, zodat ik naar mijn geest kon luisteren.

Hoe u eigenlijk minder kunt doen

Omdat de systemische uitdagingen die me onderdrukken niet verdwijnen, heb ik een voortdurende heroriëntatie nodig in deze rustpraktijken. Het is een herinnering dat ik kan rusten, een oefening om informatie te ontvangen, te verwerken en te putten uit mijn adaptieve gedrag zodat ik kan blijven rusten.

Soms is het een uitdaging om op een plek te komen of te blijven waar we gewoon kunnen stoppen. Bouw indien nodig tijd in uw schema in. Hier zijn de oefeningen die ik aanbeveel om je te helpen een rustiger, meer opzettelijk bestaan ​​te omarmen dat doordrenkt is van de schoonheid van het radicale heden.

Natuur Meditatie

Ik maakte kennis met natuurmeditatie door Kripalu-directeur en Opnieuw verwilderen auteur Micha Mortali. Hij beschrijft de oefening als je ogen open laten en ze laten vallen op het eerste dat echt je aandacht trekt. Volg elke beweging van dat object totdat iets anders je aandacht trekt. Herhaal dit tot je de schoonheid van je omgeving 5 tot 25 minuten in je hebt opgenomen. Let op de gemeenschap die voor je beschikbaar is in bomen en wezens en zelfs neerslag.

herstellende yoga

Restorative Yoga-beoefening stelt me ​​in staat om te leunen op herinnerde wellness – een hulpbron waar we op terug kunnen komen wanneer we ons overweldigd voelen. Maar je hebt niet de ervaring van een hele klas nodig om te profiteren van Restorative Yoga. Zoek misschien de meest comfortabele houding die je op dat moment aankunt en blijf daarin gedurende 15 minuten. Ontdek hoe dat kan helpen om je geest en ziel tot rust te brengen.

Yoga Nidra

Ik geloof in rust vinden zonder te hoeven slapen. Yoga Nidra is een zeer effectieve meditatieve beoefening die je naar een staat van diepe rust tussen slapen en waken brengt. Yoga Nidra is niet bedoeld om je in slaap te brengen, maar het zal je energie aanvullen en je in slechts 30 minuten laten rusten. Het zal ook ruimte creëren zodat je kunt luisteren naar de prioriteiten van je hart. Bekijk deze Full Moon Yoga Nidra die manifestatie en loslaten ondersteunt.

Over onze bijdrager

Tamika Caston-Miller, E-RYT 500, is de directeur van Ashé Yoga, waar ze yoga-ervaringen en -trainingen samenstelt ten dienste van collectieve genezing en gemeenschapsherstel. Ze begon haar yogareis in 2001 met een praktijk aan huis, ze heeft nu geavanceerde certificeringen en training in Trauma-Informed Yoga, Somatics, Yin Yoga, Restorative Yoga en Yoga Nidra. Tamika’s reis is gebaseerd op chronische pijn en verwondingen, sociale rechtvaardigheid voor QTBIPOC-gemeenschappen, de strijd tussen schaamte en mededogen en de zoektocht naar voorouderlijke genezing, en de liefde voor de beoefening en filosofie van yoga.