“], “filter”: { “nextExceptions”: “img, blockquote, div”, “nextContainsExceptions”: “img, blockquote, a.btn, ao-button”} }”>
Ik mediteer al bijna dertig jaar en beoefen al meer dan twintig jaar asana, de fysieke beoefening, en ik kan zonder twijfel zeggen dat de meest geavanceerde yoga die ik ooit heb gedaan, het opvoeden van kinderen is.
Ik ben nog nooit zo uitgerekt, meer uitgedaagd of sterker geweest, noch heb ik meer extase gevoeld of meer verbonden gevoeld dan bij het opvoeden van mijn twee zonen. En ik wikkelde elke ochtend voor de koffie mijn benen achter mijn hoofd!
Als we aan yoga denken, stellen we ons vaak iemand voor die een mooie houding aanneemt op een strand, maar de fysieke beoefening is slechts een klein onderdeel van deze ongelooflijke traditie. Yoga gaat veel meer over hoe we ons leven leiden dan over de vormen die we met ons lichaam maken. Het gaat om eenheid en verbinding – en met wie willen we meer verbonden zijn dan onze kinderen? (Nou ja, de meeste dagen toch).
Ik heb uit de eerste hand gezien hoe deze oude praktijk de manier verandert waarop mensen omgaan met en zich gedragen in de wereld. Ik heb gezien hoeveel vriendelijker, meelevender, kalmer en evenwichtiger ouders die yoga beoefenen kunnen zijn.
En ik heb ook gezien hoe ongelooflijk menselijke yogabeoefenaars ouders nog steeds zijn; hoeveel spirituele teksten we ook lezen of hoeveel uren we zitten voor meditatie, of hoeveel stille retraites we ook doen, we schreeuwen nog steeds tegen onze kinderen. We huilen nog steeds als we overweldigd zijn, en we hebben soms nog steeds hulp nodig (oké, vaak). Ik bedoel, zelfs de Dalai Lama geeft toe boos te zijn geworden, en hij heeft geen kinderen.
De waarheid is dat we allemaal werken in uitvoering zijn: “Perfect onvolmaakt”, zoals het gezegde luidt. En ouderschap is en blijft het meest uitdagende persoonlijke werk dat sommigen van ons ooit zullen doen.
Misschien is dat de reden waarom zoveel spirituele paden verzaking aanmoedigen. Het is veel moeilijker om een gerealiseerde staat te bereiken als je driejarige je huis aan het vernielen is en je pasgeborene in de andere kamer schreeuwend aan het huilen is.
Maar daarom kan ouderschap ook de ultieme spirituele ervaring zijn. Het is geen toeval dat ik dit boek schreef terwijl ik leerde navigeren in de dynamiek van het opvoeden van zowel een peuter als een baby. We hebben de kans om veel meer over onszelf te leren wanneer we met de wereld omgaan dan stil zitten in een meditatieve staat. Zoals Hunter Clarke-Fields, de auteur van Raising Good Humans: A Mindful Guide to Breaking the Reactive Cycle of Parenting and Raising Kind, Confident Kids, zegt: “Zes maanden met een kleuter kan effectiever zijn dan jaren alleen op een bergtop. ” Toevoegend: “Het zou wel eens de snelle weg naar verlichting kunnen zijn.”
Als we bereid zijn om het rustiger aan te doen en naar onze spullen te kijken, kan het ouderschap ons een krachtige lens bieden om onszelf beter te leren kennen. Net zoals wanneer we op onze yogamatten liggen, is het een plek in ons leven waar we onze neigingen kunnen observeren en leren hoe we ons gedrag kunnen veranderen.
Alles wat je moet weten zit in jou. Yoga zal je niet veranderen in een geweldige ouder, want spoiler alert: dat ben je al. In plaats daarvan zal yoga je helpen diezelfde onvoorwaardelijke liefde die je voelt voor je kinderen voor jezelf te herontdekken.
En wanneer je bij jezelf terugkomt, wanneer je je verbonden en heel voelt, zul je in staat zijn om je familie te benaderen met een gefocuste geest en een heel hart.
Dit is yoga.
Dit is ouderschap.
We leren over onszelf intiem op de yogamat. Het is als een laboratorium waar we onze neigingen kunnen observeren en experimenteren met onze reacties in een veilige omgeving. Een van de dingen waar we naar kijken, is hoe we reageren in een verhoogde staat. Dit lijkt vooral op te treden bij evenwichtshoudingen of snel bewegende stromingen.
Ga bovenaan je mat staan in Tadasana. Neem even de tijd om te aarden en aanwezig te zijn. Onthoud dat dit de blauwdruk is voor alle andere houdingen.
Pak je rechterknie op en plaats je rechtervoet op je linkerbinnenbeen boven je knie of naar beneden bij je enkel en kuit.
Je hebt misschien een muur nodig voor evenwicht. Als dat niet het geval is, houdt u beide armen iets van uw romp af, met uw vingertoppen naar beneden gericht. Reik naar beneden door je armen om eventuele spanning in je bovenrug of nek los te laten.
Zodra je je stabiel voelt, begin je met je balans te spelen. Als je naar beneden kijkt, kijk dan vooruit of omhoog. U kunt zelfs proberen uw ogen te sluiten. Je kunt ook spelen door je armen boven je hoofd op te tillen. Laat de golf van sensatie door je heen rijden als je wankelt. Kijk of je erbij kunt blijven, zelfs als dat betekent dat je jezelf moet laten vallen.
Voordat je aan je tweede kant herhaalt, neem je een moment in Tadasana om te aarden en terug te keren naar het midden. Observeer hoe lang het duurt voordat uw hartslag tot rust komt en u zich weer geaard voelt.
Aangepast van De yoga van het ouderschap door Sarah Ezrin © 2023. Herdrukt in samenwerking met Shambhala Publications, Inc. Boulder, CO.
Over onze bijdrager
Sarah Ezrin is een auteur, een wereldberoemde yogadocent, een populaire Instagram-influencer en mama in de San Francisco Bay Area. Haar bereidheid om ongegeneerd eerlijk en kwetsbaar te zijn, samen met haar aangeboren wijsheid, maken haar schrijven, yogalessen en sociale media tot geweldige bronnen van genezing en innerlijke rust voor veel mensen. Sarah verandert de wereld door haar zelfliefde één voor één aan te leren. Ze is ook de auteur van The Yoga of Parenting. Je kunt haar volgen op Instagram op @sarahezrinyoga en TikTok op @sarahezrin.