Het fenomeen ghosting bestaat waarschijnlijk al sinds mensenheugenis. Denk aan de holbewoners die kieskeurig moesten worden met hun seksuele partners omdat ze niet samen met iemand een kind wilden baren die kort daarna spoorloos konden verdwijnen, of de verliefde man die in de koloniale tijd zijn hart uitstortte in handgeschreven brieven aan een verre minnaar, alleen om nooit meer iets te horen. Op menig romcom uit de jaren 90 stond ook een moedeloze hoofdrolspeelster die dagenlang boven een vaste telefoon hing, hopeloos wachtend op de man die haar een paar dagen geleden mee uit nam om haar op te bellen en haar weer mee uit te vragen. (Hij deed het vaak nooit.)

Hoewel het gedrag op zich niet nieuw is, werd de term ‘ghosting’ zelf in de vroege jaren 2010 populair. In 2015, nadat online roddelbladen de krantenkoppen hadden gehaald over hoe Charlize Theron Sean Penn ‘ghosted’, The New York Times schreef zelfs een uitleg over de term en noemde het ‘de ultieme stille behandeling’. Het Merriam-Webster-woordenboek heeft het in 2017 aan het woordenboek toegevoegd.

Het is logisch dat ghosting rond deze tijd veel mensen aan het praten zou krijgen: met technologie die de snelheid en het gemak waarmee mensen met elkaar konden communiceren snel transformeerde, voelde ghosting-gedrag waarschijnlijk nog meer uitgesproken dan ooit. Terwijl het versturen van een brief om iemand af te wijzen in die tijd misschien te veel tijd en moeite kostte, was het feit dat mensen nog altijd verdwijnen op elkaar zonder een spoor achter te laten, zelfs nu een vriendelijkere sluiting letterlijk slechts een paar snelle knopjes verwijderd was … hard!

Dating-apps begonnen ook net de culturele mainstream te betreden, met de lancering van Tinder in 2012. (Om eerlijk te zijn, wat vaak wordt beschouwd als ’s werelds eerste online datingsite, Match.com, gelanceerd in 1995, en we kunnen ons alleen maar voorstellen mensen spookten elkaar toen net zo vaak als in de beste dating-apps van vandaag.)

In een wereld waar het kan lijken alsof je bijna eindeloze potentiële mensen hebt om mee te chatten, is het gemakkelijker dan ooit geworden om met iemand te praten, ongeacht of je echt geïnteresseerd bent om het gesprek met hen in de loop van de tijd voort te zetten. Mensen beginnen zich alleen maar foto’s op je scherm te voelen in plaats van echte mensen met wiens gevoelens je om moet geven. En meer begint met minder nazorg (en minder zorg) betekent helaas meer ghosting.