“], “filter”: { “nextExceptions”: “img, blockquote, div”, “nextContainsExceptions”: “img, blockquote, a.btn, ao-button”} }”>
Krijg volledige toegang tot Outside Learn, onze online onderwijshub met diepgaande yoga-, fitness- en voedingscursussen, wanneer je >”,”name”:”in-content-cta”,”type”:”link”}}” >meld je aan voor Outside+.
In een tijd waarin yoga een activiteit was van de tegencultuur – het domein van rocksterren en hippies – bracht Lilias Folan yoga via de openbare televisie naar de huiskamers van de gemiddelde Amerikaan. Haar langlopende PBS-serie lelies! Yoga en jij werd voor het eerst uitgezonden in 1970 als een lokaal programma in Cincinnati, maar werd al snel nationaal. Nog eens 29 jaar lang werden haar kenmerkende turnpakje en lange vlechten bekend bij kijkers die zich afstemden om met haar te buigen en te ademen en uit te rekken.
Tussen de show, 11 video’s en vijf boeken door, introduceerde Folan yoga bij duizenden mensen in het hele land. Haar zachte, openhartige manier van doen bracht de ware geest van de beoefening over op kijkers in het hele land, wat aantoont dat yoga voor iedereen is. Geïnspireerd om yoga op tv te geven na het bekijken van de yogaprogramma’s van Richard Hittleman, voegde ze een spirituele component, meditatieve stilte en haar eigen opgewekte persoonlijkheid toe.
Terwijl haar presentatie yoga toegankelijk maakte voor een regulier publiek, werd Folan’s eigen praktijk gebaseerd op wat ze leerde van yoga-iconen. Ze leerde Vedanta-filosofie en meditatie bij Swami Chidananda van de Divine Life Society in Rishikesh, India. Ze studeerde ook bij TKV Desikachar en BKS Iyengar, twee van de meest invloedrijke yogadocenten uit India. In 1998 schonk Goswami Kriyananda, de oprichter van de Tempel van Kriya Yoga, haar de titel Swami Kavitananda, “iemand die gelukzaligheid kent door energie, beweging en poëzie.”
“Jij en ik zijn bezig met het vinden en leven geven aan ons eigen spirituele hart”, zei ze in een interview met Yoga Journal. “Aanhoudende yogabeoefening verdunt de grenzen die ons scheiden van wie we werkelijk zijn – datgene wat water niet kan verdrinken en vuur niet kan branden.”
Hier, haar gedachten over contact maken met je innerlijke ‘vriend’, de uitdagingen van het lichaam aangaan en vreugde vinden in de reis.
Table of Contents
Zou je jezelf een spirituele zoeker noemen?
Absoluut. Ik ben een gepassioneerde spirituele zoeker geweest sinds ik een klein meisje was. Mijn opvoeding was erg moeilijk. Als het echt moeilijk werd, ging ik naar het midden van mijn borst en ontmoette ik mijn innerlijke vriend die me zou kalmeren en verbinden met iets waar ik geen woorden voor had. En daar zou ik genezen. Maar als tiener vergat ik mijn vriend. Toen kreeg ik een grote crisis en dacht: ‘Ik kan dit oplossen. Ik ga weer naar binnen.” Toen ik dat deed, kon ik mijn vriend niet vinden. Yoga bracht me terug naar deze innerlijke vriend die er altijd is geweest. Yoga bracht me weer thuis.
Hoe en wanneer heb je yoga ontdekt?
Ik ging naar mijn dokter met een litanie van problemen. Hij zei gewoon: ‘Mevrouw, er is niets mis met u. Je hebt last van de blahs. Oefening.” Ik had een geweldige echtgenoot, twee prachtige zonen, een golden retriever, een boot op het water, en de vraag was: ‘Waarom ben ik niet gelukkig? Wat ontbreekt er?” Ik besloot om naar een Sivananda Yoga les te gaan bij de YWCA in Stamford, Connecticut. Ik stopte met roken, sliep beter en had meer energie.
Hoe is uw televisieprogramma tot stand gekomen?
Ik keek naar de shows van Richard Hittleman in zwart-wit met twee mooie, perfecte vrouwen die yogahoudingen demonstreerden. Ik dacht: “Dat kan ik beter.” Toen nam de vrouw van een lokale PBS-producer mijn yogales. Ze vertelde haar man dat ik perfect zou zijn voor een tv-programma.
Hoe voelde het om deel uit te maken van zoiets baanbrekends?
Ik kreeg heel goed onderwijs van Sri Swami Chidananda, een leraar in de Sivananda-lijn, en enkele wijze leraren zoals Angela Farmer, Goswami Kriyananda en Dr. Jean Houston. Hun advies was dat dit service was. Houd je niet vast aan de vruchten van je acties – mensen die schrijven en herkend worden op straat, dat soort dingen. Het werd en is nog steeds een praktijk. Het is mijn sadhana, spirituele oefening.
Maak je je ooit zorgen over hoeveel yoga is gegroeid sinds je met je show bent begonnen?
De verbinding met de mystici uit het verleden van India verliezen? Nee. Het zal zijn wat het zal zijn. Ik denk echt dat alles goed is. Vreugde is van iedereen.
Wat motiveerde je om je boek te schrijven, Yoga wordt beter naarmate je ouder wordt?
Ik wilde mijn reis delen. In 2005 zat ik in een 70 jaar jong lichaam en deed ik mijn yogabeoefening anders. Bepaalde houdingen zeiden me niet zoveel meer, maar andere wel. De essentie van het boek is om te laten zien hoe je intelligent kunt werken met een midlifelichaam en daarna op een manier die pijnvrij is. Toen, in 2011, publiceerde ik lelies! Yoga: uw gids voor het verbeteren van lichaam, geest en ziel in midlife en daarna.
En toen kwam in 2012 de diagnose kanker.
Ongeveer een jaar voor mijn diagnose zei mijn arts: ‘Lilias, rustig aan. Je moet vertragen; het begint zichtbaar te worden in je gezondheid.” Toen kreeg ik tot mijn verbazing een mammogram en ze ontdekten dat kanker aan mijn deur klopte.
Hoe reageerde u als iemand die zijn hele leven bezig was met het nastreven van gezondheid en anderen erover leerde?
Ik ging erin alsof het een leraar was. En daar was ik heel serieus over. Kanker is een goeroe. En ze noemen ze een een goeroe– zij zijn de mensen in je leven die je de lessen leren waarvan je nooit dacht dat je ze moest leren. Niets is per ongeluk. Ik heb meer dan 40 jaar geleden de gelofte afgelegd dat als er dingen zijn die ik hier kan leren, kom maar op.
Hoe behoud je je opgewekte kijk?
Hoe geweldig om dit een deel van de reis te maken – de sadhana, de oefening. Vreemd genoeg voelde ik me er helemaal niet ontmoedigd door. Als ik morgen dit lichaam verlaat, halleluja. Ik weet dat er een volgende stap is. Als je kunt ademen, kunnen we iets doen. Dat is altijd een soort motto van mij geweest. We gaan verder en omhoog. Echt, het plezier zit hem in de reis.
Oorspronkelijk gepubliceerd op 24 januari 2010. Bijgewerkt en aangepast van artikelen van Andrea Ferretti (24 januari 2010) en Holly Hammond (28 augustus 2007). Het interview is bewerkt voor duidelijkheid en lengte.