“], “filter”: { “nextExceptions”: “img, blockquote, div”, “nextContainsExceptions”: “img, blockquote, a.btn, ao-button”} }”>
De deur uit? Lees dit artikel over de nieuwe Outside+ app die nu beschikbaar is op iOS-apparaten voor leden! >”,”name”:”in-content-cta”,”type”:”link”}}”>Download de app.
Op de dagen voorafgaand aan de zomerzonnewende – de langste dag van het jaar – hadden we niets dan stortregens in mijn deel van het land. Op de ochtend van de zonnewende, toen de zon zo ver van de aarde verwijderd was als dit jaar, eerlijk gezegd, voelde het zo. Het leek zich opzettelijk te verbergen onder een dik, zilverkleurig wolkendek.
Is dat niet gewoon de manier? Je hoopt op een heldere lucht, maar het weer is grijs. Je kijkt uit naar een soepele vaart, maar in plaats daarvan krijg je woelige wateren. Voor mij zouden de ups en downs van het leven gemakkelijker zijn om mee om te gaan als het allemaal niet onverwacht was. Je rolt gewoon door als je – bam! – een obstakel of een tegenslag tegenkomt die uit het niets lijkt te komen.
Natuurlijk, als een volwassene en een oude yogabeoefenaar, heb ik genoeg lessen gehad om vrede te sluiten met ‘Wat is’. Als de hel losbreekt, weet ik beter dan te vragen: “Waarom ik?” en vraag mezelf in plaats daarvan af: “Wat nu?”
Wat is het ergste dat er kan gebeuren?
Een paar jaar geleden las ik over een ‘worst case scenario’-oefening die me helpt dingen te overdenken, vooral wanneer mijn angst oplaait en zorgen de kop opsteken. De techniek werkt als volgt: denk aan het ergste dat in een situatie kan gebeuren. Overweeg vervolgens wat u zou kunnen doen als het ergste zou gebeuren. Het is waarschijnlijk een gevaarlijk spel voor iemand die het moeilijk heeft om uit de diepten van de ondergang te komen. Maar ik heb gemerkt dat de oefening me helpt al mijn opties te overwegen, mijn sterke punten te identificeren, mijn middelen te lokaliseren en te bepalen waar ik terecht kan voor hoop en hulp. Het geeft meer kracht dan blindelings te bevestigen dat alles goed komt. Het helpt me erachter te komen wat ik zou kunnen doen om het zo te maken.
Yoga en andere contemplatieve praktijken leren ons dat niets eeuwig duurt. Daar zit hoop in. Voor elke down is er een up. Als je net als de meeste mensen bent, heb je seizoenen gehad waarin niets je zin leek te krijgen. Maar je kunt ook terugkijken en vaststellen wanneer de wolken braken en het licht weer tevoorschijn kwam.
Het zijn niet alleen onze “honden” die op en neer gaan
Ik schrijf dit op de Internationale Dag van de Yoga, het jaarlijkse evenement dat samenvalt met de zomerzonnewende en geassocieerd wordt met Zonnegroeten. Over de hele wereld reiken yogabeoefenaars omhoog en vouwen naar voren, oefenen Down Dog en Up Dog, stappen vooruit en achteruit in een cyclus die de ups en downs van het leven nabootst. Soms hebben we het gevoel dat we de lucht aanraken. Sommige dagen slepen onze knokkels over de grond.
Ter ere van de gelegenheid verzamelde mijn collega Renee de mooiste verhalen Yoga-dagboek heeft ooit verschillende manieren gedaan om Surya Namaskar te oefenen. (En dat zijn er genoeg.) Maar deze reeks poses is zeker niet gereserveerd voor Yoga Day. Zoals de verhalen in deze collectie laten zien, kan de praktijk van de zonnegroet worden aangepast aan elke leeftijd en elke levensfase. Je kunt oefenen vanuit een stoel, in een bed of tegen een muur. Zonnegroeten kunnen een manier zijn om tapas (hitte) op te bouwen of om je ziel tot rust te brengen als een bewegende meditatie. Het is een praktijk die u op elke gewenste manier van dienst kan zijn.
Dit artikel verscheen voor het eerst in onze ledennieuwsbrief. Om deze e-mails te ontvangen en toegang te krijgen tot onbeperkte artikelen over Yoga Journal, Outside, Women’s Running en meer, kun je je hier aanmelden voor een Outside+-lidmaatschap.