“], “filter”: { “nextExceptions”: “img, blockquote, div”, “nextContainsExceptions”: “img, blockquote”} }”>

Nadat je een tijdje yoga hebt beoefend, kan je impuls zijn om je te concentreren op de meer complexe houdingen en de basis als vanzelfsprekend te beschouwen. Immers, als je eindelijk in Firefly kunt tillen, lijkt het misschien een beetje een anticlimax om tegen Baby Cobra aan te dringen. Als je jezelf in de handstand kunt houden, vergeet je gemakkelijk hoe lang het duurde om in Tree Pose te balanceren.

Maar naarmate je meer asana’s aan je yogarepertoire toevoegt, wil je de houdingen blijven oefenen die je helpen daar te komen. Fundamentele houdingen, beoefend met intentie en integriteit, zijn de bouwstenen voor de rest. Je kunt bijvoorbeeld Eka Pada Koundinyasana (Hurdler’s Pose) niet doen zonder een solide Chaturanga. En Pincha Mayurasana vertrouwt op een stevige en uitgelijnde onderarmplank.

Waarom fundamentele houdingen belangrijk zijn

Als we niet oplettend zijn, kunnen we de neiging hebben om in de mentale “automatische piloot” te gaan naarmate onze praktijk evolueert, zegt Sation Konchellah, een geestelijke gezondheidsadviseur en yogaleraar gevestigd in North Carolina. “We denken niet na over alle componenten die de vorm en de houding bepalen”, zegt ze.

Voor een deel komt dat omdat poses een tweede natuur worden nadat je ze genoeg hebt geoefend. Konchellah noemt dat ‘de yoga in mijn lichaam leggen’. Ze bedoelt dat alle bewegingen, positionering en acties zo grondig moeten worden uitgevoerd dat ze ingesleten raken. De sleutel is om de details van “gemakkelijke houdingen” die complexere ondersteunen niet uit het oog te verliezen. Die mentale betrokkenheid maakt het verschil tussen aanwezig zijn in een pose versus ‘je lichaam rondgooien’.

Door aandacht te besteden aan de basis kun je blessures voorkomen en een stevigere basis voor alle houdingen behouden. Het bewust beoefenen van zogenaamde “gemakkelijke” houdingen als je je een “gevorderde” yogabeoefenaar voelt, kan ook je ego uitdagen, zegt Konchellah.

Sterke fundamenten bouwen

Probeer deze houdingen om je te helpen een sterke basis te leggen voor je oefening.

Vrksasana (boom)

“Sommige mensen komen naar de klas en zeggen: ‘Ik wil aan mijn kern werken'”, zegt Leslie Kelson, een 500 uur durende yogaleraar en een gediplomeerd massage- en lichaamswerktherapeut gevestigd in Charlotte. Ze zullen misschien verrast zijn als ze voorstelt om Tree Pose te oefenen, maar om het evenwicht in Vrksasana te behouden, moet je je buikspieren gebruiken en je romp gebruiken.

Als je balans, kracht en heupopening vindt in Tree, heb je ook wat je nodig hebt voor Hand to Big Toe 2. Het kan je ook helpen je voor te bereiden op Eka Pada Koundinyasana (Hurdler’s Pose). Door de heup naar de zijkant te openen en je knie op te tillen, bereid je je lichaam voor op de vorm die je in die houding creëert.

Paschimottanasana (zittende voorwaartse buiging)

Door je knieën op te tillen en de quads in deze Seated Forward Bend te gebruiken, ontstaat er een automatische hamstringstrekking, zegt Konchellah. Dit is het principe dat anatomie-experts de wederzijdse remming van tegengestelde spiergroepen noemen. “Als de een sterker wordt, wordt de ander langer”, legt ze uit.

Het cultiveren van lengte langs de hamstrings en de achterkant van je lichaam in een zittende positie bereidt je voor op houdingen die lengte langs de achterkant van je benen vereisen. Op deze manier helpt Forward Fold je om sterke beenstrekking te krijgen in Utthita Hasta Padangusthasana (Extended Hand-to-Big-Toe Pose) en Urdhva Prasarita Eka Padasana (staande splitsingen). Svarga Dvijasana (Paradijsvogel) en Tittibhasana (Firefly Pose) vereisen ook lengte in de hamstrings die we ontwikkelen in deze voorwaartse vouw op de mat.

Baddha Konasana (Gebonden Hoek)

Bound Angle pose opent je heupen en geeft je een sterke rek van de binnenkant van de dij – een goede voorbereiding op Malasana (Garland Pose) en hip-open poses zoals Virasana II (Warrior 2), Bakasana (Crane), Goddess Pose en Skandasana .

Naar voren vouwen en de buikspieren in Bound Angle inschakelen, helpt je ook om je voor te bereiden op het kantelen en optillen dat gebeurt wanneer je uiteindelijk Bhujapidasana (schouder drukkende houding) beoefent.

Prasarita Padottanasana (voorwaartse vouw met wijde benen)

Deze houding omvat de beenverlenging, het strekken van de lies en de voorwaartse vouw die je gebruikt om in Tittibhasana (Firefly Pose) te komen. Kelson, die Yin-yoga doceert, stelt voor om de pose een aantal ademhalingen vast te houden.

“Daarom hou ik van Yin.” ze zegt. “Want hoe langer je een pose vasthoudt, hoe meer je lichaam zich voor je zal openen.” Wanneer je vervolgens in Firefly tilt, zal je lichaam de positie “herinneren” en behouden.

Sfinx pose

Deze zachte rugbuiging, soms ook Salamba Bhujangasana genoemd, bereidt je ruggengraat en de spieren van je rug voor op andere houdingen die een gebogen rug vereisen, zoals Bhujangasana (Cobra Pose), Salabhasana (Locust Pose) en Urdhva Mukha Svanasana (Upward Facing Dog).

Als u in Sphinx op uw onderarmen steunt, kunt u ontdekken hoe u meer ruimte langs uw ruggengraat kunt creëren. Als je bent zoals de meeste mensen, heb je meer mobiliteit in je onderrug dan in de thoracale wervelkolom. In deze houding kun je oefenen met het ontwikkelen van een gelijkmatige boog over de volledige lengte van je ruggengraat, waarbij je ervoor zorgt dat je je onderrug of nek niet knarst en openheid in je thoracale wervelkolom cultiveert. Deze pose strekt ook zachtjes de voorkant van je lichaam. Wanneer het tijd is om in Ustrasana (Camel Pose), Urdhva Dhanurasana (Upward Bow/Wheel Pose) of Dhanurasana (Bow Pose) te komen, heb je toegang tot de mobiliteit die je nodig hebt in je rug en het stretchen in je voorste lichaam.